همنشین

جز تو مگر موجودی هست که بی نیاز از غیر باشد

من را به غیر خودت وا مگذار که شایسته نباشد پادشاه غنیی چون تو رعیت خویش به در خانه دیگری فرستد 

دوباره ساعت از جمع خارج شده و من منتظر سکوت مانده ام شاید لحظه ای دلتنگ شدم و با یادت آرام گرفتم چگونه عاشق دلتنگ نمی شود و در خواب غوطه ور می گردد آیا می شود از همنشینی با تو احساس ملالت کرد چه مدعیان بیچاره ای هستیم