همنشین

چقدر خودم را از تو دور می بینم.

و چقدر این فاصله تلخ است 

چگونه این فاصله ها را ایجاد کردم؟

به نگاه تو محتاجم مهربان من 

یا غیاث المستغیثین.

​#گر_کافر_ومشرکم_نخواند_دنیا

#بر_پای_تو_سجده_ام_شرافت_دارد

#این_فیض_اگر_خدا_عنایت_بکند

#پاداش_خوشی_همچو_شهادت_دارد

#شعر_از_خودم 

#با_تقدیم_عاشقانه_ترین_احترام _ها_به_ساحت_مقدس_حضرت_زینب_سلام_الله_علیها

چشم بر هم می گذارم به امیدی که در خواب به عشقت بیداری را تجربه کنم 

مرا می پذیری؟

با تو که حرف میزنم سبک میشوم 

آنقد سبک که اوج می گیرم 

کاش عجب نگیرم چون تو فراتر از شایستگی های من لطف می کنی 

تو مهربانی وگر نه چه کسی بعد از دیدن تمام بدی ها و زشتی ها و قدرت کاملش بر انتقام ، چون تو چشم پوشی می کند 

دوستت دارم همنشین مهربانم 

با من آنگونه مباش که شایسته آنم 

طاقت چشیدن دستپخت خود را ندارم 

به لطف تو امید بسته ام 

عاشقانه

چگونه در تنهایی از هیاهوی دشمنی و ازدحام مکرها بترسد آنکه همنشینی چون تو دارد