همنشین

با تو که حرف میزنم سبک میشوم 

آنقد سبک که اوج می گیرم 

کاش عجب نگیرم چون تو فراتر از شایستگی های من لطف می کنی 

تو مهربانی وگر نه چه کسی بعد از دیدن تمام بدی ها و زشتی ها و قدرت کاملش بر انتقام ، چون تو چشم پوشی می کند 

دوستت دارم همنشین مهربانم 

با من آنگونه مباش که شایسته آنم 

طاقت چشیدن دستپخت خود را ندارم 

به لطف تو امید بسته ام 

عاشقانه